Z tej okazji publikujemy krótki tekst autorstwa Igora Kamińskiego, ucznia klasy IIIB

„Jesteś za młody, nie wiesz co to problemy.” „Jesteś taka piękna, jak ty możesz narzekać?” „Spoko, ja też czasem jestem smutny.”
Słyszałeś takie rzeczy od rówieśników? Może od rodziców? Staram się nie myśleć, że od terapeuty, ale takie przypadki się zdarzają, co pozwala na zastanowienie się czy każdy powinien być tam gdzie jest.
23 lutego obchodzimy Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją. Dzień ustanowiony w 2001 roku przez ministra Łapińskiego, którego można nazwać dobrym człowiekiem i przyzwoitym politykiem. Zapoczątkował on dzień, podczas którego osoby z depresją mogą nie wstydzić się swojej choroby.
Czym tak właściwie jest depresja? To smutek, który utrzymuje się u nas dłużej niż dwa tygodnie. Ale to zbyt ogólnikowo. Objawy mogą być somatyczne (brak apetytu), emocjonalne (właśnie wspomniany smutek), poznawcze (nie możemy się skoncentrować czy czegoś zapamiętać) i wiele, wiele innych. Najpoważniejszym objawem są jednak myśli samobójcze. Należy się wtedy niezwłocznie udać do specjalisty. A jeżeli ktoś do was podejdzie i powie, że ci to przejdzie ot tak i jest to przecież chwilowe, to możecie mu powiedzieć żeby od was odszedł. Preferuję ten sposób, ale ten mniej grzeczny nie jest wcale nie na miejscu.
Dlaczego jednak się o tym tak mało mówi? Dlaczego ludzie mimo dostępu do internetu i publicznej telewizji, nie posiadają na ten temat elementarnej wiedzy? Odpowiedzi nasuwają się same. Pierwsze primo, dużo osób nie zaglądając do książki czy internetu wypowiada się na ten temat, powielając krzywdzące stereotypy. Przekazywane są one przez kolejne niewyedukowane osoby i mamy co mamy. Drugie primo, przyznanie się do chorowania na depresję wiąże się z wielkim ostracyzmem i niezrozumieniem ze strony społeczeństwa. Miejmy nadzieję, że wiele tworzących się akcji zmieni chociaż w małym stopniu ich nastawienie A po trzecie? Nie wiadomo. A jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze. Nie każdy z nas ma ten komfort do wydania raz w tygodniu ponad 100 złotych na terapię, 200 na leki i kolejnych 200 na wizytę u psychiatry. Zanim dostaniemy się do psychologa na NFZ minie 4 miesiące. A w wielu przypadkach może być już za późno…
Zachęcam do przeczytania więcej na temat depresji. Podstawowe przyczyny, leczenie, co taka osoba myśli. Dosłownie poświęcić 30 minut swojego życia. Niewiele czasu, a Wasze nastawienie do osoby chorej się zmieni. A jeżeli już masz rozsądne nastawienie to ino się cieszyć. Jest to ważne. A w dzisiejszych czasach jest niezwykle ważne to, by kontrolować siebie i swoich bliskich. Każdy w swoim gronie ma osobę chorą na depresję. Fakt, nie opinia. Wystarczy rozmawiać.
Nie wiem czy to dużo na minifelieton na Facebooku, więc powoli będę kończył. Życzę Wam przede wszystkim zdrowia, to najważniejsze. Pamiętajcie, by nie wstydzić się tego, że chorujecie na depresję. Jest to choroba jak każda inna. Na nią MOŻNA zachorować i TRZEBA się z niej wyleczyć. Nigdy na odwrót. Nie słuchajcie ekspertów, którzy widzą tylko swoje problemy, a depresję uznają za fanaberię. Kiedyś jak ich dopadnie ta choroba, w duszy się uśmiechnijcie oraz im pomóżcie. Warto, serio.

Jeśli czytałeś to 3 minuty, w tym czasie samobójstwo popełniło 5 osób.
Igor Kamiński IIIB